Posts tonen met het label Schetsboektekening. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Schetsboektekening. Alle posts tonen
donderdag 24 november 2016
woensdag 16 november 2016
Zomersouvenirs
Achter een sterke man...
uit de reeks reisschetsen van Budapest
(schetsboektekening beeldengroep
István Tisza, aan het Parlementsgebouw van Budapest )
29,07/42 cm
vrijdag 29 juli 2016
Aftellen ...
Anonymus
uit de reeks reisschetsen van Budapest
(schetsboektekening, naar de èchte anonymus)
29,07/42 cm
Way back in time lived and worked - in silence and anonymity -
human beings on whom's shoulders
our society is build.
They were the nameless people who created the possibility for others to become legends.
Also in our time live a huge number of them.
They work for a better world, not with their mouth but with their hands.
I dedicate this one to all those silent workers who change the face of the earth for the better, without jumping on tables or making a fuzz about it.
They are my true heroes.
Het beeld van "Anonymus" bevindt zich in de
Városliget,
Pest, District 14
Pest, District 14
te Budapest
Hongarije
maandag 27 juni 2016
Herinneringen aan Budapest
De bonte kraai
Aquarelpotloden in mijn schetsboek
29,07 / 42 cm
Kanttekening
Het gebouw met de koepels op het achterplan, is de St.- Stephanus basiliek getekend vanaf de muur rond het binnenplein van het Budapesti Történeti Múzeum, waar ik de gekste toeren uithaalde om deze corvus cornix te kunnen vastleggen.
Het was voor de toeristen een attractie op zich om gade te slaan hoe dit dier me voor de gek hield door steeds weer op te vliegen en ergens anders plaats te nemen, met mij op de hielen.
Uiteindelijk denk ik dat ie medelijden met me kreeg toen hij neerstreek op de muur en lang genoeg poseerde om m'n ding te kunnen doen, me hierbij het mooiste panorama op de achtergrond bezorgend dat ik me maar kon voorstellen. Wat een kanjer vond ik toen, die bonte kraai...!
dinsdag 21 juni 2016
De schrijver
Filip De Pillecyn
Grafietstudie
in mijn schetsboek
29,07/42 cm
Kanttekening :
De onvolprezen "Prins der Nederlandse letteren", geboren en getogen daar waar Durme en Schelde samenvloeien ..., waar o.a. ook Herman Brusselmans ter wereld kwam en ik zelf het levenslicht voor het eerst mocht aanschouwen. Een plekje waarvan je lyrisch wordt.
Lees zelf maar :
"Ik sta in de laatste klaarte van de namiddag en staar naar de wazige plek, daar over de rivier, waar mijn land ligt, het gehucht achter de dijken.
Dat is nog onverwoest hetzelfde gebleven. En met onverminderde vreugde zie ik het steeds weer. Mijn land van het wilde groen in de hovingen en langs de sloten, waarover de wind ongehinderd in eindeloze rukken woedt, hoek tussen stroom en rivier, riet en slijk, zware luchten met zwarte vogels, dronkenschap van ruimte die op u neerkomt op de hoge dijken.
Nu weet ik dat het niet om de mensen was dat mijn stille hartstocht mij steeds daarheen trok. Het was de aarde die ik minde en ik hield van de mensen omdat zij op dat plekje woonden, omdat zij in dat land hun gestalte hadden gekregen. En niet wat men volk noemt is het wat mij met liefde en woede heeft vervuld van toen ik een knaap was en las over grootheid en vernedering van dat volk. De schurken zijn er geëerd en de hypokrisie is de stijl van hun leven. Het land was het, het enige wat trouw blijft en beminnenswaard; en de hartstocht van het kind is gegroeid zoals de notelaar op de dijk, tot de levensdrift van de man. En als ik het overschouw, meer nog met de ogen van mijn geest dan met die van het lichaam, heb ik het gevoel van lichamelijke verbondenheid die bloed jaagt naar bloed en de man drijft naar de vrouw die hij liefheeft. En ik denk hoe het wezen zal, als mijn lichaam zal gemengd zijn met zijn aarde, met de tot aarde verworden lichamen van die daar hebben geleefd. Daarboven zullen de sparren ruisen en bloeit en verdort eenzaam de hei, daarbeneden in de wijde glooiing van de beemden wuift het gras op uit de zware, slijkdoortrokken aarde, en over de rivier, in de wilde verwarring van lis en kreupelhout, gaat de eeuwigruisende ademtocht van het water."
Nu weet ik dat het niet om de mensen was dat mijn stille hartstocht mij steeds daarheen trok. Het was de aarde die ik minde en ik hield van de mensen omdat zij op dat plekje woonden, omdat zij in dat land hun gestalte hadden gekregen. En niet wat men volk noemt is het wat mij met liefde en woede heeft vervuld van toen ik een knaap was en las over grootheid en vernedering van dat volk. De schurken zijn er geëerd en de hypokrisie is de stijl van hun leven. Het land was het, het enige wat trouw blijft en beminnenswaard; en de hartstocht van het kind is gegroeid zoals de notelaar op de dijk, tot de levensdrift van de man. En als ik het overschouw, meer nog met de ogen van mijn geest dan met die van het lichaam, heb ik het gevoel van lichamelijke verbondenheid die bloed jaagt naar bloed en de man drijft naar de vrouw die hij liefheeft. En ik denk hoe het wezen zal, als mijn lichaam zal gemengd zijn met zijn aarde, met de tot aarde verworden lichamen van die daar hebben geleefd. Daarboven zullen de sparren ruisen en bloeit en verdort eenzaam de hei, daarbeneden in de wijde glooiing van de beemden wuift het gras op uit de zware, slijkdoortrokken aarde, en over de rivier, in de wilde verwarring van lis en kreupelhout, gaat de eeuwigruisende ademtocht van het water."
Fragment uit : "Mensen achter de dijk." (8e druk - De Clauwaert v.z.w - Leuven - 1971)
van Filip De Pillecyn °Hamme a/d Durme 25 maart 1891 - U Gent 7 augustus 1962
donderdag 9 juni 2016
Kerkje van Tielrode gezien vanaf de Durmedijk
De questa
Grafiettekening in mijn schetsboek
29,07 / 42 cm
Kanttekening
Vandaag heb ik van het mooie weer geprofiteerd om langs de boorden van mijn lievelingsriviertje te gaan schetsen...
Over de Mirabrug fietste ik rechtsaf en koos een bankje langs de dijk ter hoogte van de dorpskern van Tielrode. Zeg nu zelf, is het geen prachtige streek waar ik geboren ben..?
woensdag 16 maart 2016
De Notelaar en de vier kraaien in de achtertuin
Juglans Regia
De oude notelaar en de 4 kraaien in de ochtendzon
Schetsboektekening in grafiet
Het gebeurde eens dat een noot door een kraai tot op een hoge klokkentoren gedragen werd, en daar ontsnapte aan de dodelijke snavel doordat ze in een spleet in de muur viel. Ze bad de muur om haar toch bij te staan ter wille van de genade die God haar (de muur) betoond had met die o zo prachtige, wonderlijke, en schone klokken met zulke eervolle klanken. Want daar ze niet onder de groene twijgen van haar oude vader had mogen ontkiemen, om in de vette aarde onder zijn afvallende bladeren een rustplaats te vinden, daarom mocht de muur haar toch niet in de steek laten...? Toen ze zich namelijk in de rauwe snavel van de kraai bevond, had ze de belofte afgelegd dat ze haar leven in een klein gaatje zou beëindigen indien ze heelhuids aan die snavel zou ontkomen.
Na deze woorden nam de muur, die door medelijden bewogen werd, haar graag op in de spleet waar ze gevallen was. En na korte tijd begon de noot zich te openen, ze stak haar wortels tussen de stenen en spleten, breidde zich uit en kwam met haar scheuten uit het gat tevoorschijn; en spoedig begon ze, eens dat haar twijgen over het gebouw gegroeid waren en haar kronkelwortels verdikt waren, de muur te ondermijnen en de oude stenen uit hun gewone plaats te verdrijven. Toen beweende de muur te laat en tevergeefs de oorzaak van haar schade, en spoedig daarna barstte ze, en met haar een groot deel van de toren.
In deze fabel gebruikt Leonardo da Vinci, het beeld van de levenskracht van de noteboom, om op een veel voorkomende karaktertrek bij de mens te wijzen. Ook de oude Romeinen moeten de noteboom een uitzonderlijke boom gevonden hebben: juglans komt van Iovis glans, de eikel van Jupiter.
Het was uiteindelijk Linneaus die bij de naamgeving: regia, "koninklijk" toevoegde...
(Deels overgenomen ... De volledige publicatie kunt u hier lezen)
They planted me,
(epigram by Antipater of Thessalonica)
They planted me,
a walnut-tree,
by the road-side to amuse passing boys,
as a mark for their well-aimed stones.
All my twigs and flourishing shoots are broken,
hit as I am by showers of pebbles.
It is no advantage for trees to be fruitful;
I, indeed,bore fruit only for my own undoing.
maandag 8 februari 2016
Memento mori
Schets van konijnenschedeltje; gisteren gevonden langs de dijk tijdens weekeindwandeling
donderdag 4 februari 2016
donderdag 7 januari 2016
Terug
Ze zaten daar aan de ronde tafel,
in stilte bij een glaasje bier.
Ze wisten niet veel meer te vertellen,
en hadden ook niet echt plezier.
De 3 Wijzen uit het Oosten,
keken de wereld met trieste ogen aan.
hun wijsheid kon geen mens meer troosten,
zo leeg was hun bestaan.
Het leek wel of iedereen had was in de oren
en ogen met kleppen geblindeerd,
alle aandacht voor de werkelijkheid verloren
te lang het gouden kalf vereerd.
...
- Dauw -
dinsdag 20 januari 2015
zondag 18 januari 2015
maandag 12 januari 2015
zaterdag 10 januari 2015
Ochtend in de straat waar ik woon
 |
| https://www.youtube.com/watch?v=07ZAzFURSzw |
People stop and stare
they don't bother me
For there 's no place else on earth
where I would rather be ...
zondag 4 januari 2015
vrijdag 26 december 2014
Het laatste nieuws
Een kort berichtje in de avondeditie.
Het was dan toch gebeurd.
Ergens knapt er wat in zijn hoofd.
Hij had het beter meteen geloofd.
De tijd ..,
In gedachten draait hij de klok enkele uren terug
en reist nu een beetje minder vlug
...
dinsdag 23 december 2014
maandag 22 december 2014
dinsdag 18 november 2014
Zeg, duurt dat hier nog lang ..?
 |
grafietschets op papier |
Kanttekening
Ik heb onlangs een nieuw schetsboekje gekocht met erg handige afmetingen (21/15 cm) dat uiterst geschikt is om overal mee naartoe te nemen en zowat alles - al naar gelang de richting waarin je het draait - vast te leggen op locatie, zonder al teveel aandacht te trekken. Nu ben ik natuurlijk vastbesloten dat ook te doen. Hierboven meteen al mijn eerste tekening, gemaakt tijdens een vriendenbezoekje... Zij merkten het vanzelfsprekend wel.
zondag 2 november 2014
Abonneren op:
Posts
(
Atom
)